-
1 zabrać się
сов.zabrać się się czyimś samochodem — подсе́сть к кому́-л. в маши́ну
zabrać się się z wycieczką — присоедини́ться к экску́рсии
3) уйти́, убра́ться posp.zabrać się się z domu — уйти́ из до́ма
Syn: -
2 zabrać\ się
сов. 1. do kogo-czego взяться, приняться за кого-что; приступить к чему;2. z kim присоединиться к кому, отправиться с кем; \zabrać\ się się czyimś samochodem подсесть к кому-л. в машину;\zabrać\ się się z wycieczką присоединиться к экскурсии;
3. уйти, убраться posp.;\zabrać\ się się z domu уйти из дома+1. wziąć się, rozpocząć, zacząć
-
3 zabrać się
vr perfto get a lift from sb (pot)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabrać się
-
4 zabrać się
[забрачь шіе]v.dk -
5 zabrać się
взятися; забратися -
6 zabrać się do rzeczy
= wziąć się do rzeczy -
7 zabrać
(-biorę, -bierzesz); vb; od zabierać* * *pf.- biorę -bierzesz -brał zob. zabierać.pf.zob. zabierać się.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabrać
-
8 zabrać za·brać
-biorę, -bierzesz1. vb1) (odbierać, wziąć ze sobą) to take2) [czas] to take (up)2.zabrać się vr pf (pojechać z kimś) -
9 zabrać*
zabrać* pf: zabrać tajemnicę do grobu ein Geheimnis mit ins Grab nehmen; -
10 wziąć się do rzeczy
= zabrać się do rzeczy приступи́ть к де́лу -
11 jąć się
-
12 ubrać się
одетьсяposprzątać разг. убраться (навести порядок)pot. zabrać się, wynieść się разг. убраться (уйти)* * *сов.1) оде́тьсяnie mam w co się ubrać się — мне не́чего наде́ть
2) разг., ирон. наде́лать себе́ хлопо́т -
13 jąć\ się
сов. czego книжн. взяться за что, приняться за что;● \jąć\ się się środków принять меры
+ zabrać się, wziąć się -
14 zabierać\ się
zabiera|ć sięнесов. 1. do kogo-czego браться, приниматься за кого-что; приступать к чему, 2. z kim присоединяться к кому, отправляться с кем;3. уходить, убираться posp.; \zabierać\ sięj się (stąd)! разг. убирайся (отсюда)!; ср. zabrać się+1. brać się, rozpoczynać, zaczynać
-
15 zabierać się
несов.3) уходи́ть, убира́ться posp.zabieraj się — ( stąd)! разг. убира́йся (отсю́да)!; ср. zabrać się
Syn: -
16 zab|rać
pf — zab|ierać impf (zabiorę — zabieram) Ⅰ vt 1. (odebrać) to take (away)- zabrała koleżance lalkę/książkę she took her friend’s doll/book away- powódź zabrała cały nasz dobytek the flood has washed away all our possessions2. (wypełnić) przepraszam, że zabrałam ci tyle czasu sorry for taking up so much of your time- przeczytanie tej notatki/sprawdzenie tego w Internecie nie zabierze ci dużo czasu reading this note/looking up the information on the Internet won’t take up much of your time- przygotowanie obiadu/zrobienie zakupów zazwyczaj zabiera mi około godziny preparing dinner/doing the shopping usually takes me about an hour- ta kanapa/to biurko zabiera zbyt dużo miejsca this sofa/desk takes up too much space3. (wziąć ze sobą) to take- zabrać dzieci do parku/na spacer to take the children to the park/for a walk- nie zapomnij zabrać ze sobą aparatu fotograficznego don’t forget to take the camera with you- prom zabrał wszystkich pasażerów the ferry took all the passengers- psiakość, zapomniałam zabrać parasolki pot. gosh, I’ve forgotten to bring an umbrella pot.4. (usunąć) to take away, to remove; (przenieść) to take, to move- zabierz stąd swoje rzeczy take your things away- zabrała kwiaty z balkonu do pokoju she moved the plants from the balcony into the room- pogotowie zabrało chorego do szpitala the ambulance took the sick person to hospital- wojna zabrała mu rodziców his parents died in the war- Bóg zabrał go do siebie książk. God has taken him away5. (pozbawić wolności) to take (away)- zabrać kogoś do niewoli/więzienia to take sb into captivity/to prisonⅡ zabrać się — zabierać się 1. (zacząć coś robić) zabrać się do czegoś/robienia czegoś to get down to sth/doing sth- lepiej zabierzmy się do sprzątania/odpisywania na listy we’d better get down to doing the cleaning/answering letters- zabierajmy się do wyjścia let’s start getting ready to leave2. pot. (energicznie zająć się) zabrać się za kogoś to take sb in hand- muszę się za siebie zabrać I must do something about myself3. pot. (pójść, pojechać razem) to come along- idziecie do kina? mogę się zabrać z wami? are you going to the cinema? may I come along?- zabrał się jakimś samochodem do najbliższego miasta he got a lift to the nearest town4. pot. (wsiąść) to get on- nie zabrał się do tramwaju, taki był tłok he didn’t get on the tram because it was so crowded5. pot. (odejść) to clear off- zabieraj się stąd, ale już! clear off, and now!- zabrać się z tego świata euf. to depart from this worldThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zab|rać
-
17 rzecz
сущ.• вещь• вопрос• дело• имущество• объект• повод• предмет• пункт• случай• факт* * *вещьmowa, przemowa, przemówienie речь* * *♀, мн. И. \rzeczу вещь;spakować \rzeczу уложить вещи; biuro \rzeczy znalezionych бюро находок; ● spis \rzeczу содержание, оглавление; \rzecz gustu дело вкуса; istota (sedno) \rzeczy суть дела; stan (postać) \rzeczу положение вещей; niestworzone \rzeczу чепуха, небылицы; wziąć się (zabrać się) do \rzeczy приступить к делу;
znać się na \rzeczу быть знатоком своего дела, хорошо разбираться (в чём-л.);\rzecz dzieje się w... дело происходит в...; w gruncie \rzeczу в сущности, собственно говоря; па \rzecz kogoś, czegoś в пользу кого-л. (чыо-л.), чегол.; nie od \rzeczy będzie przypomnieć... нелишне напомнить..; \rzecz w tym..., \rzecz polega na tym... дело в том...* * *ж, мн И rzeczyspakować rzeczy — уложи́ть ве́щи
- rzecz gustubiuro rzeczy znalezionych — бюро́ нахо́док
- istota rzeczy
- sedno rzeczy
- stan rzeczy
- postać rzeczy
- niestworzone rzeczy
- wziąć się do rzeczy
- zabrać się do rzeczy
- znać się na rzeczy
- rzecz dzieje się w...
- w gruncie rzeczy
- na rzecz kogoś, czegoś
- nie od rzeczy będzie przypomnieć...
- rzecz w tym...
- rzecz polega na tym... -
18 dzieło
сущ.• акт• действие• дело• деяние• занятие• поступок• произведение• работа• сочинение• творение• творчество• труд* * *1) (utwór) произведение, сочинение, творение, труд2) dzieło, czyn, fach, interes, praca, robota, rzecz, sprawa,uczynek, zajęcie дело, работаprawn. sprawa юр. дело* * *dzieł|o☼ 1. дело, работа ž;zabrać się do \dziełoa приняться за работу; взяться за что-л., приступить к чему-л.; 2. произведение, сочинение;\dzieło artystyczne художественное произведение; \dziełoа zebrane собрание сочинений; \dziełoa sztuki произведения искусства; ● \dzieło przypadku дело случая; to jest jego \dziełoem, to \dzieło jego rąk это дело его рук;
a więc do \dziełoa! давайте начнём!, к делу!+1. praca, działanie 2. utwór
* * *c1) де́ло, рабо́та żzabrać się do dzieła — приня́ться за рабо́ту; взя́ться за что́-л., приступи́ть к чему́-л.
2) произведе́ние, сочине́ниеdzieło artystyczne — худо́жественное произведе́ние
dzieła zebrane — собра́ние сочине́ний
dzieła sztuki — произведе́ния иску́сства
•- to jest jego dziełem
- to dzieło jego rąk
- a więc do dzieła!Syn: -
19 vornehmen
vor|nehmenirr vt1) ( planen)2) ( sich beschäftigen mit)3) (fam: zur Rede stellen)4) ( erledigen)Kontrollen \vornehmen przeprowadzać [ perf przeprowadzić] kontrole -
20 rzu|cić
impf — rzu|cać pf Ⅰ vt 1. (cisnąć) to throw- rzucić coś a. czymś to throw sth- rzucić w kogoś kamieniem to throw a stone at sb- rzucić coś w kąt to throw sth aside- rzucić komuś koniec liny to throw sb one end of a rope- rzucić sieci to cast the nets- rzucić kotwicę to drop a. cast anchor- rzucić broń to drop one’s weapons- rzuć broń! drop the gun!- rzucić monetą to toss a coin- rzucić monetą, kto pójdzie to toss up who should go- rzućmy monetą let’s toss for it2. (powalić) [cios, wybuch, osoba] to throw- rzucić przeciwnika na deski to throw one’s opponent to the ground- wichura rzuciła nim o ścianę the wind threw him against the wall- zahamował tak ostro, że aż go rzuciło na szybę he braked so abruptly that he was thrown against the windscreen3. (poruszyć gwałtownie) [osoba, zwierzę] to toss- rzucać głową/ramionami to toss one’s head/arms- konie rzucały łbami the horses were tossing their heads4. (potrząsnąć) [wiatr] to toss [łódką]- fale rzucały statkiem waves tossed the ship about- samolotem rzucało the plane was tossed about- samochód rzucał na wybojach the car bumped over the rutted road- rzucały nim drgawki he was shaken by convulsions5. (wysłać) to send [wojska, piechotę]- rzucić oddziały do natarcia to send the troops into battle- rzucić na rynek nowy produkt to launch a new product- do sklepu rzucili masło/mięso pot. there’s some butter/meat at the grocery6. (emitować) [lampa, drzewo] to cast, to throw [światło, cień]- latarnia rzucała krąg światła na chodnik the street lamp cast a ring of light on the pavement- rzucić nowe światło na coś przen. [dowód, odkrycie] to shed new light on sth7. (wyświetlić, namalować, opisać) [osoba] to throw [obraz]- rzucić obraz na ścianę/ekran to throw an image onto a wall/screen- rzucić coś na papier to put sth on paper- ciemny wzór rzucony na białe tło a dark pattern against a white background8. (skierować) to cast [czar, zaklęcie, oskarżenie]; to throw, to cast [spojrzenie, uśmiech]- rzucić na kogoś urok to cast a spell on sb- rzucić komuś wyzwanie to throw down the gauntlet to sb- rzucić komuś spojrzenie pełne nienawiści to throw sb a look of hatred- rzucić na coś okiem to have a look at sth- rzucić na kogoś podejrzenie to cast suspicion on sb9. (powiedzieć) rzucić rozkaz/pytanie to order/to ask a question- rzucać uwagi to make remarks- rzucić przekleństwo to curse- rzucić komuś w twarz obelgę to throw an insult at sb- rzucić myśl a. pomysł, żeby… to come up with an idea to…- rzucić hasło do odmarszu to give an order to depart- rzucić hasło odnowy moralnej to call for moral revival- „zobaczysz, że mam rację” – rzucił na odchodnym ‘you’ll see I was right,’ was his parting shot10. (zbudować) to throw- rzucić most przez rzekę to throw a bridge over a river11. (zdecydować o miejscu pobytu) los rzucił go do Francji he found himself in France 12. pot. (porzucić) to leave; to dump pot. [żonę, męża]- chłopak ją rzucił her boyfriend dumped her- rzucił ją dla młodszej he left her for a younger woman13. (zrezygnować) to give [sth] up [palenie, pracę]- rzucić szkołę to give up a. quit school- rzucić wszystko w diabły pot. to let it all go to hell- rzucił wszystko i wyjechał he dropped everything and left- rzucił wszystko i wybiegł z domu he dropped everything and ran outsideⅡ rzucić się — rzucać się 1. (skoczyć, paść) to throw oneself- rzucić się w przepaść/z okna to throw oneself off a rock/out of a window- rzucić się pod pociąg to throw oneself in front of a train- rzucić się na ziemię/łóżko to throw oneself on the ground/bed2. (pobiec) to rush; (skoczyć) to lunge- rzucić się do drzwi to rush towards the door- rzucić się do przodu to lunge forward- rzucić się do ucieczki to dart away- rzucić się w pościg za kimś to dart after sb- rzucić się komuś na ratunek to rush to sb’s rescue3. (zaatakować) rzucić się na kogoś to throw oneself at sb- rzucić się na kogoś z nożem to lunge at sb with a knife- rzucił się na niego pies he was attacked by a dog4. (zabrać się z zapałem) to throw oneself- rzucić się w wir pracy to throw oneself into work- rzucił się na jedzenie he attacked the food ravenously- rzucać się na książki to read voraciously- rzucić się robić coś to rush to do sth- wszyscy rzucili się kupować maski gazowe people rushed to buy gas masks5. (miotać się) to thrash about; (we śnie) to toss about- rzucać się przez sen to toss about in one’s sleep- ryba rzucała się na piasku the fish was thrashing about on the sand6. (obruszyć się) to bridle- rzucił się na to oskarżenie he bridled at the accusation7. pot. (wdać się) [infekcja, zakażenie] to set in- rzuciła się gangrena gangrene set in- rzuciło jej się na płuca/nerki her lungs/kidneys were affected- na mózg a. rozum mu się rzuciło it made him crazy8. pot. (wydać pieniądze) to lash out pot.- rzucił się i kupił jej złoty pierścionek he lashed out and bought her a gold ringⅢ rzucać się pot. (wykłócać się) to argue; (sprawiać kłopot) to cause trouble■ rzucać mięsem pot. to hurl abuse- rzucać się w oczy to be conspicuous, to stick out- od razu rzucało się w oczy, że… it was clearly visible that…- rzuciło mi się w oczy, że… I noticed that…- rzucający/nierzucający się w oczy conspicuous/inconspicuousThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzu|cić
См. также в других словарях:
zabrać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zabierać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zabrać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIb, zabrać siębiorę się, zabrać siębierze się, zabrać siębierz się, pot. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabrać się — euf. Zabrać się (z tego świata) «umrzeć»: (...) tak szybko zabrał się z tego świata... Roz bezp 1999. Zabierać się do czegoś jak pies do jeża zob. pies 24 … Słownik frazeologiczny
zabierać się – zabrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przystępować do robienia czegoś; zaczynać, rozpoczynać robienie czegoś; brać się za coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabierać się do pracy. Nie mogę zabrać się do pisania pracy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wziąć się [zabrać się] do pióra — {{/stl 13}}{{stl 7}} zostać pisarzem, zacząć pisać zawodowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wziął się do pióra jeszcze w czasie studiów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabrać — dk IX, zabraćbiorę, zabraćbierzesz, zabraćbierz, zabraćał, zabraćany zabierać ndk I, zabraćam, zabraćasz, zabraćają, zabraćaj, zabraćał, zabraćany 1. «pozbawić kogoś czegoś, odebrać coś komuś, wziąć coś sobie» Zabrać koleżance książkę. Złodzieje… … Słownik języka polskiego
zabierać się — euf. Zabrać się (z tego świata) «umrzeć»: (...) tak szybko zabrał się z tego świata... Roz bezp 1999. Zabierać się do czegoś jak pies do jeża zob. pies 24 … Słownik frazeologiczny
brać – wziąć [zabierać – zabrać] kuper [tyłek] w garść [w troki] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} opuszczać jakieś miejsce, pomieszczenie, wynosić się, odchodzić skądś; zabierać się, zbierać się skądś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wziął kuper w garść i więcej się nie pokazywał. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odezwać się — dk IX, odezwać sięzwę się, odezwać sięzwiesz się, odezwać sięzwij się, odezwać sięał się odzywać się ndk I, odezwać sięam się, odezwać sięasz się, odezwać sięają się, odezwać sięaj się, odezwać sięał się 1. «przemówić, powiedzieć coś; zagadnąć… … Słownik języka polskiego
ozwać się — dk IX, ozwę się, ozwiesz się, ozwij się, ozwać sięał się ozywać się ndk I, ozwać sięam się, ozwać sięasz się, ozwać sięają się, ozwać sięaj się, ozwać sięał się 1. przestarz. «zwrócić się bezpośrednio do kogoś, zabrać głos; powiedzieć, odezwać… … Słownik języka polskiego
zabierać – zabrać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}czas {{/stl 13}}{{stl 7}} zajmować, absorbować kogoś czymś, zwykle swoimi sprawami, problemami, swoją osobą itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przepraszać kogoś, że zabiera mu się czas. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pakować się — I – spakować się {{/stl 13}}{{stl 7}} tak układać swoje rzeczy, aby móc je zabrać ze sobą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pakować się do szkoły, przed podróżą. Czy już się spakowałeś? {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pakować się II – … Langenscheidt Polski wyjaśnień
